สีระดับอุดมศึกษาและการผสมสี

    Lisa Marder เป็นศิลปินและนักการศึกษาที่ศึกษาการวาดภาพและระบายสีที่มหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ด เธอเป็นผู้สอนที่ South Shore Art Center ในแมสซาชูเซตส์ เมื่อเธอไม่ได้ทำงานศิลปะของตัวเองกระบวนการแก้ไขของเรา ลิซ่า มาร์เดอร์อัพเดทเมื่อ 01 มกราคม 2018

    สีระดับอุดมศึกษาเป็นสีกลางที่สร้างขึ้นโดยการผสมความเข้มข้นที่เท่ากันของสีหลักกับสีรองที่อยู่ติดกันในวงล้อสี



    แม่สีมีสามสี ได้แก่ สีแดง สีเหลือง และสีน้ำเงิน สามสีรอง (ทำจากการผสมสองแม่สีเข้าด้วยกันในความเข้มข้นเท่ากัน) - สีเขียวสีส้มและสีม่วง และสีระดับอุดมศึกษาหกสี - แดงส้มเหลืองส้มแดงม่วงน้ำเงินม่วงเหลืองเขียวและน้ำเงินเขียว เป็นการตั้งชื่อสีระดับอุดมศึกษาโดยเริ่มจากสีหลักก่อนและสีรองถัดไป โดยคั่นด้วยยัติภังค์

    สีขั้นที่สามคือขั้นตอนระหว่างสีหลักและสีรองในวงล้อสี 12 ส่วน วงล้อสี 12 ส่วนประกอบด้วยสีหลัก สีรอง และสีตติยภูมิดังในภาพที่แสดง โดย #1 แทนสีหลัก #2 แทนสีรอง และ #3 แทนสีระดับอุดมศึกษา วงล้อสี 6 ส่วนประกอบด้วยสีหลักและสีรอง และวงล้อสี 3 ส่วนประกอบด้วยสีหลัก





    ด้วยการปรับสัดส่วนของสีหลักและสีรอง คุณสามารถสร้างสีที่ละเอียดอ่อนได้หลากหลาย สีขั้นกลางเพิ่มเติมสามารถทำได้โดยการผสมแต่ละคู่ที่อยู่ใกล้เคียงซ้ำ ๆ จนกว่าคุณจะมีการเปลี่ยนสีเกือบต่อเนื่อง (1)

    การใช้ระดับอุดมศึกษาเพื่อช่วยให้คุณผสมสี

    วงล้อสีแรกถูกสร้างขึ้นโดย เซอร์ ไอแซก นิวตัน ในปี ค.ศ. 1704 หลังจากที่เขาค้นพบสเปกตรัมของแสงแดดสีขาวที่มองเห็นได้เมื่อผ่านปริซึม เมื่อเห็นลำดับของสีแดง สีส้ม สีเหลือง สีเขียว สีฟ้า สีคราม และสีม่วง (เรียกว่าตัวย่อ ROY-G-BIV) นิวตันระบุว่าสีแดง สีเหลือง และสีน้ำเงินเป็นสีที่เกิดจากสีอื่นๆ ทั้งหมด และสร้างวงล้อสีในสถานที่นั้น โดยเปลี่ยนลำดับของสีกลับมาเพื่อสร้างวงกลมและแสดงความก้าวหน้าตามธรรมชาติของสี



    ในปี พ.ศ. 2419 หลุยส์ปรางค์ ทฤษฎีวงล้อสีขั้นสูง ทำให้เกิดวงล้อสีที่เราคุ้นเคยมากที่สุดในปัจจุบัน เป็นรุ่นที่เรียบง่ายของเฉดสีบริสุทธิ์ของสเปกตรัม (ไม่มี โทนสี โทนสี หรือเฉดสี ) เพื่ออธิบายทฤษฎีสีและเป็นเครื่องมือสำหรับศิลปินในการทำความเข้าใจวิธีการผสมสีและสร้างสีที่ต้องการให้ดีขึ้น

    เป็นที่เข้าใจกันว่าสีมีความสัมพันธ์กันในสองวิธีที่แตกต่างกัน: พวกมันจะตัดกันหรือกลมกลืนกัน วงล้อสีช่วยให้เราเห็นภาพว่าสีสัมพันธ์กันอย่างไรโดยตำแหน่งบนวงล้อสีที่สัมพันธ์กัน สีที่ใกล้เคียงกันจะเข้ากันได้ดีกว่าและกลมกลืนกันได้ดีขึ้น ทำให้ได้สีที่เข้มขึ้นเมื่อผสมเข้าด้วยกัน ในขณะที่สีที่แยกจากกันจะมีความเปรียบต่างมากกว่า ทำให้ได้สีที่เป็นกลางหรือสีไม่อิ่มตัวเมื่อผสมเข้าด้วยกัน

    สีที่อยู่ติดกันเรียกว่า สีที่คล้ายคลึงกัน และประสานซึ่งกันและกัน ตรงข้ามกันเรียกว่า เสริม สี สีเหล่านี้เมื่อผสมเข้าด้วยกันจะทำให้เกิดเฉดสีน้ำตาล และส่วนประกอบหนึ่งสามารถใช้เพื่อช่วยทำให้เป็นกลางหรือลดความอิ่มตัวของสีอื่นๆ



    ตัวอย่างเช่น ในการสร้างสีระดับอุดมศึกษาด้วยสีเหลือง คุณสามารถรวมเข้ากับสีรองระหว่างสีเหลืองและสีแดง ซึ่งก็คือสีส้ม เพื่อให้ได้สีเหลืองส้มหรือสีรองระหว่างสีเหลืองและสีน้ำเงินซึ่งเป็นสีเขียว เพื่อให้ได้สีเหลือง- เขียว.

    ในการทำให้สีส้มเหลืองอ่อนลง คุณจะต้องผสมกับสีน้ำเงินอมม่วงตรงข้าม หากต้องการให้สีเหลืองอมเขียวอ่อนลง คุณจะต้องผสมกับสีแดงอมม่วงตรงข้าม

    หากคุณพยายามผสมสีเขียวเข้ม คุณจะใช้สีเหลืองโทนเย็น เช่น a หรรษา แสงเหลือง และสีน้ำเงินอบอุ่นเช่น สีฟ้าคราม เพราะอยู่ใกล้กันมากขึ้นในวงล้อสี คุณคงไม่อยากใช้สีเหลืองส้ม เช่น อะโซสีส้มเหลือง และ an สีฟ้าคราม เพราะมันห่างกันมากขึ้นในวงล้อสี สีเหล่านี้มีสีแดงผสมอยู่เล็กน้อย ดังนั้นจึงรวมสีหลักทั้งสามไว้ในส่วนผสมเดียว ทำให้สีสุดท้ายเป็นสีน้ำตาลหรือสีเขียวกลางๆ

    อ่าน วงล้อสีและการผสมสี เพื่อค้นหาวิธีทาสีวงล้อสีของคุณเองโดยใช้เฉดสีเย็นและอบอุ่นของสีหลักแต่ละสี เพื่อสร้างสีรองที่หลากหลาย

    โปรดจำไว้ว่ายิ่งสีที่ต่างกันอยู่บนวงล้อสีมากเท่าไร ก็ยิ่งเข้ากันได้มากขึ้นเท่านั้น และสีที่ได้ก็จะยิ่งเข้มขึ้นเมื่อสีผสมกัน

    คำจำกัดความของระดับอุดมศึกษาตามสามเหลี่ยมของเกอเธ่ (ใช้น้อยลง)

    ในปี พ.ศ. 2353 โยฮัน โวล์ฟกัง เกอเธ่ ท้าทายสมมติฐานของนิวตันเกี่ยวกับความสัมพันธ์ของสีและสีและเผยแพร่ของเขาเอง ทฤษฎีสี ตามการรับรู้ผลกระทบทางจิตวิทยาของสี ใน สามเหลี่ยมเกอเธ่ แม่สีสามสี - สีแดง สีเหลือง และสีน้ำเงิน - อยู่ที่จุดยอดของสามเหลี่ยมและสีรองจะอยู่ตรงกลางตามขอบของรูปสามเหลี่ยม สิ่งที่แตกต่างคือระดับอุดมศึกษาคือ เป็นกลาง สามเหลี่ยมสีที่สร้างขึ้นโดยการรวมสีหลักกับสีรอง ตรงข้าม มันมากกว่า ที่อยู่ติดกัน ไปที่มัน เนื่องจากเป็นการรวมสีหลักทั้งหมด ผลลัพธ์ที่ได้คือการเปลี่ยนแปลงของสีน้ำตาล และค่อนข้างแตกต่างจากคำจำกัดความทั่วไปของสีระดับอุดมศึกษา ซึ่งเป็นประโยชน์สำหรับจิตรกรมากกว่า แต่ระดับอุดมศึกษาของเกอเธ่คือสิ่งที่จิตรกรมักรู้จักในชื่อ สีที่เป็นกลาง .

    ข้อมูลอ้างอิง

    1. เจนนิงส์, ไซม่อน, คู่มือศิลปินฉบับสมบูรณ์ คู่มือการวาดและระบายสีขั้นสุดท้าย , NS. 214 หนังสือ Chronicle ซานฟรานซิสโก 2014